1-آب هرچه عمیق تر،آرامتر.
2-آب یکجابماندمیگندد.
3-آتشی که برای دیگران روشن می کنی،اول خودت می سوزی.
4-آدم ازسنگ سخت تروازگل نازک تراست.
5-آدمی تاکوچکی نکند،به بزرگی نمیرسد.
6-آزموده راآزمودن،خطاست.
7-آنان که شده اندخواسته اند،اگرنشده اید،نخواسته اید،پس بخواهیدتابشوید.
8-آیامیدانی زندگی خوب بدون هیچ پیچ وخم وفرازونشیب خسته کننده است.
9-اتلاف وقت گرانبهاترین خرج هاست.
10-اخلاص وصداقت راازدستنده،چون دست همه سیاستمداران رامیبندد.
11-ازاسب افتاده ام،ازاصل که نیفتاده ام.
12-ازاشتباهات دیگران بیاموزیدزندگی آنقدرطولانی نیست که همه ی آنهاراخودتان تجربه کنید.
13-ازقطره پرسیدن آرزوی توچیست؟گفت به جویبارپیوستن.ازجویبارپرسیدند،گفت به رودپیوستن. ازرودپرسیدند،گفت به دریاریختن وازدریاپرسیدند،گفت قطره شبنمی شدند.
14-ازمن شدن رهاشویدوفقط به ماشدن فکرکنید.
15-اگراشتباهی مرتکب شویم وبه هزاردلیل اشتباه خودراتوجیه کنیم،درواقع هزاراشتباه انجام داده ایم.
16-اگرسنگی دربرکهای بیندازم،امواج آن مستقیمابه سوی خودم بازمیگردد.
17-اگرگوش مامهیای شنیدن انتقاد دوستان نباشد،یقیناصورت ماپذیرای سیلی دشمنان خواهدبود.
18-اگرمیخواهیددرهرکاریپیروزمندباشید،بایداین طرز فکر راکه شکست خوردن بازنده بودن است ازسربدرآورید.
19-انسان صدسال هم زندگی نمیکند،اماغصه هزارسال رومیخوره.
20-ای کاش دوستانم ماننددشمنانم یک رنگ وثابت قدم بودن.
21-اینکه چقدرزمان داری مهم نیست.چگونه میگذران یمهم است.
22-بادشمنان نیزبایدمشورت کرد. تابه میزان دشمنی اوپی برد.
23-بازنده هادرهرجوابی مشکلی می بینند،ولی برنده هادرهرمشکلی جواب رامی بینندسعی کنیدمثل برنده هافکرکنید.
24-بزرگی دراحترام داشتن نیست،بلکه درشایستگی احترام است.
25-برگ درانتهای زوال می افتدومیوه درانتهای کمال،پس ببین برگی یامیوه.
26-بترس ازکسی که ازتومی ترسدوبترس ازکسی که ازخدانمی ترسد.
27-بدانیدکه سیلاب ازکوچکترین شکاف نفوزمی کند،وخانه ای راویران می سازد.
28-برای انسانهای بزرگ بن بست وجودنداردزیرابراین باورندکه یاراهی خوام ساخت یاراهی خواهم یافت.
29-باران نباش تاباالتماس به پنجره بکوبی تانگاهت کنند.ابرباش که التماس نگاهت کنندتابباری.
30-به عوض این که به تاریکی لعنت بفرستیدیک شمع روشن کنید.
31-بهترین دوست اون دوستیه که بتونی باهاش روی یک سکو ساکت بشینی وچیزی نگی ووقتی ازش دورمیشی حس می کنی بهترین گفتگوی عمرتوداشتی .
32-بی اختیارآمده ایم وبی اختیارخواهیم رفت،اماچه کردیم،چه بردیم جزخاطرات روزهایی که بی اختیارگذشت.
33-بیائیدنام اشتباه خودراتجربه نگذاریم.
34-بیراه های که رفتی به گذشته بسپاروگذشته رابه باد،راه زندگی برای هیچ کس روبه گذشته نبوده است.زندگی روبه فرداست که ادامه داردنه دیروز.
35-به یاد داشته باشیم که جلوی وزیدن باد رانمی توان گرفت،اما می توان درمقابل بادآسیاب بادی ساخت.
36-به هرکجاکه روی آسمان همین رنگ است.
37-یادم باشه که یادت بدم که یاد بگیری که یادت نره که یات همیشه در یادمه!
38-همش دارم کر میکنم که تو به چی فکر میکنی منم به اون فکر بکنم اصلا چرا فکر بکنیم بیا دیگه فکر نکنیم حالا به چی فکر بکنیم!
39-من از دنیا چه فهمیدم نفهمیدم چه فهمیدم همان اندازه فهمیدم که فهمیدم نفهمیدم!
40-دوست داری با دوست من که دوست داره با دوست تو دوست بشه دوست بشی؟
_دوست دارم با دوست تو که دوست داره با دوست من دوست بشه دوست بشم!
41-دستم را به دستش دادم دستم بوی دست او گرفت من به قربان همان دستی که دستش داد دست من بوی دست او گرفت.
42-پس ازافرینش ادم خدا به او گفت....
نازنینم ادم!باتورازی دارم!اندکی پیشتر آی
آدم آرام ونجیب.امد پیش زیرچشمی به خدامی نگریست!
محولبخند غم الود خدا.دلش انگار گریست.نازنینم آدم!یادمن باش که بس تنهایم!
بغض آدم ترکید.گونه هایش لرزید.به خدا گفت...من به اندازه ی گلها ی بهشت...نه.به اندازه ی عرش...نه.
به اندازه ی تنهاییت.ای هستی من...دوستدارت هستم!
ادم کوله اش رابرداشت.خسته وسخت قدم برمیداشت....راهی ظلمت پرشور زمین زیر لب های خدا باز شنید...
نازنینم آدم!نه به اندازه ی تنهایی من.نه به اندازه ی گلهای بهشت.که به اندازه ی یک دانه گندم.توفقط یادم باش!
